( مسئله 1453) اگر مأمومْ يك مرد باشد، مستحبّ است طرف راستِ امام بايستد و اگر يك زن باشد، مستحبّ است در طرف راستِ امام طورى بايستد كه جاى سجده اش مساوى زانو يا قدم امام باشد، و اگر يك مرد و يك زن يا يك مرد و چند زن باشند، مستحبّ است مرد طرف راستِ امام و باقى پشت سر امام بايستند، و اگر چند مرد يا چند زن باشند، مستحبّ است پشت سر امام بايستند و اگر چند مرد و چند زن باشند، مستحبّ است مردها پشت سر امام و زنها پشت سر مردها بايستند.

( مسئله 1454) اگر امام و مأموم هر دو زن باشند، احتياط آن است كه امام كمى جلوتر بايستد.

( مسئله 1455) مستحبّ است امام در وسط صف بايستد و اهل علم و كمال وتقوا در صف اول بايستند.

( مسئله 1456) مستحبّ است صفهاى جماعت منظم باشد و بين كسانى كه در يك صف ايستاده اند فاصله نباشد و شانه آنان در رديف يكديگر باشد.

( مسئله 1457) مستحبّ است بعد از گفتن «قَدْقَامَتِ الصَّلاَةُ» مأمومين برخيزند.

( مسئله 1458) مستحبّ است امام جماعت حال مأمومى را كه از ديگران ضعيف تر است رعايت كند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند و نيز مستحبّ است قنوت و ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده اند، مايل اند.

( مسئله 1459) مستحبّ است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهايى كه بلند مى خواند صداى خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى بايد بيش از اندازه صدا را بلند نكند.

( مسئله 1460) اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مى خواهد اقتدا كند، مستحبّ است ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد برخيزد، اگرچه بفهمد فرد ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]